Czesc

 1     1|           skończyły się popisy. Po dwóch i po trzech wstępują tu
 2     1|       grobowcu swoim:~"Wielkoludów dwóch srogich zabiłem! krzywdy
 3     1|          srogi w nacieraniu na się dwóch gromad.~Mieszczanie jakby
 4     2| małżeńskiego, mówiła! A przecie aż dwóch przyłasiła ku sobie! aby
 5     2|           łasica, a na nim rycerzy dwóch z wzniesionymi jak na tryumf
 6     3|     któremu po wystąpieniu tamtych dwóch igrców odmieniły się snadź
 7     3|       ogrom kościoła. Rzekniesz, z dwóch szczytów tej góry, z wieżyc
 8     3|   księżycowa u stóp tych postaci - dwóch rycerzy jak dwie mary pod
 9     4|           chocia...!" Wzniesieniem dwóch palców mówić mu przeor nie
10     4|      stwierdził teraz dopiero. "Od dwóch godzin" - objaśnia furtian
11     4|            w tej chwili na kształt dwóch jam czarnych.~"U!...." -
12     4|         się w mroku krypty postaci dwóch mnichów zakapturzonych,