Czesc

 1     1|            kobiety wyrzekłem się w duchu onej czary: poniechałem
 2     1|    hersztem tej bandy ustanowili w duchu swym poetę. Jestem. Tu są
 3     1| wyogromniał sobie - i już prawił w duchu, już myślą w innych gdzieś
 4     3|          malutką.~Dziwi się pani w duchu, że mnich jest tak zakamieniały,
 5     3|          ku niedościgłości Twego - Duchu, któryś nas opłomienił dążeniem
 6     3|        przez życie. I przeklinał w duchu igrę wszelką. Bo każda,
 7     4|            powiada:~"Dopełnienie w duchu, tonie i kolorze na wielceć
 8     4|           kapturem!" - dziwi się w duchu dziewczyna, spoglądając
 9     4|          ołtarza stopnie, kończy w duchu modły jakoweś:~[........]~
10     4|            że owo słoneczną skrę w duchu swoim spalił znowuż - i
11     4|           z księgi, że co mistrz w duchu swym ledwie dojrzał..."
12     4|          dar, klery wszystko nam w duchu uwyraźnia, a żywe serce