Czesc

 1     1|     zdjąć. A potem idź mi na swe drogi piekielne! Jak strąconym
 2     1|         blankom, póki na rzeki i drogi zakręcie, wśród zamczyska
 3     3| ciężkiego w osmętnieniu ducha na drogi żwawsze?! Lekarz wam mówię:
 4     3|        mu nagle kroki.~W poprzek drogi leży wagant powalony, głowa
 5     3|       miasta. Niejeden na zboczu drogi się zamitrężył motając w
 6     3|          na ostatnim już skręcie drogi obaj błędni rycerze na jednym
 7     4|    niedźwiedź na zadzie pośrodku drogi, pysk żałośnie jak na zawycie
 8     4|         Uskakują tylko każdemu z drogi, czapkując głęboko nawet
 9     4|    Archigoliarda. Takie to nasze drogi poetów - za widmem rycerzy
10     4|     zamknął ci tym bluźnierstwem drogi do wtórego życia: za tymi
11     4|          grzęzły w omiękłościach drogi: za kobierzec ciszy porastały
12     4|    naokół, jak by z tej urocznej drogi samotnictwa wydostać się