Czesc

 1     1|           z nich tchnienie starych czasów ostudziły gniew panów. Więc
 2     2|            oto z bram jak te widma czasów siwobrode; wyciągają za
 3     3|            nas w morze, na te fale czasów, bijące wciąż i wciąż o
 4     4|           że idzie, jak mawiali, z czasów dawnej ufniejszej wiary;
 5     4|        stronę: w przepaść świata i czasów - właśnie jak ten strącony
 6     4|       pogodzi się z ciałem.~Prorok czasów pochrystusowych, święty
 7     4| nienawistną: O niebezpieczeństwach czasów najnowszych.~A napisane
 8     4|           wabiący tajniami świata, czasów i ducha - aż po nieukojów
 9     4|           te, które skojarzył duch czasów.~Więc wzdychając po goliardzie,
10     4|           wschodów człeczych nadać czasów życie i kolory.~Za żywe
11     4|         spytajcie błędnych rycerzy czasów naszych.~Gotyckiego tumu
12     4|           będzie, jeśli nowe niebo czasów przyszłych zajaśnieje nad