Czesc

 1     1|   miękko i plaśnie suną zwinne chłopcy, wyrzucając w takt swe ciżby
 2     3|        ławę, bliżej światła... Chłopcy, źle jest."~Przycichły natychmiast
 3     3|       tego pieca!... A wiecie, chłopcy - wołał do rybałtów, nalewając
 4     3| lekarza. "Co więcej wam rzekę, chłopcy: na wdzięczność przez was
 5     3|        tu prosił:~"Pójdziecie, chłopcy, bić się - za przewodem
 6     3|      sprośną.~"Nie poradzicie, chłopcy, i tym razem przeciw famie
 7     3|      życiu nastaje!... Moje wy chłopcy poniewierane przez ludzi!...
 8     3|    mrugać to krwawe oko łuny: "Chłopcy, pora na was!"~Tak też pojęła
 9     3|       niewiele tu trzeba. "No, chłopcy..." - chciał był coś rzec.
10     3|        całkiem!"~"Darujcie mi, chłopcy, żem to zostawił na ostatek
11     4|      nieomal:~"Zleczcie mi go, chłopcy, bo starość moja bezradna
12     4|     świecie. "Nie smućcie się, chłopcy!"~I przypomniawszy sobie