Czesc

 1     2|    kościoła nawet, postaciami ze spiżu, wtargnęły żonglerowych
 2     2|    dudniło powietrze od potrącań spiżu jakby od rozorganiań się
 3     3|       ciężarem. Za tą kolumną ze spiżu teraz dopiero ukazał się
 4     3|    obiecanki płonę! Owóż rzecz w spiżu namacalnym jawnie przed
 5     3|         na których zdziałałem ze spiżu wszystkie klęski rodzaju
 6     3|      pomrukiem ruszonego po nocy spiżu. Z ciemnej wyży, słyszy
 7     4|           jak o kulę, o głowę ze śpiżu zielono-czarną, spozierająca
 8     4| rozpamiętywaniu Męki Pańskiej ze spiżu dobyte, kołują wciąż u wieży
 9     4|     drzwi do ambony kościelnej w spiżu kute. Na nich, śród kunsztownego
10     4|      poetów gęśle: posąg jeno ze spiżu budzi przeszłości wielkie
11     4|           pół-tygrysicy na żywym spiżu opodal. "Moje ty kochanisko