Czesc

 1     1|     tłumie ręki upraszającej nikt nie podejmował: w zniechęceniu
 2     1|    śmierci czyhającej. Niech nikt nie mija kochanków bez smutnego
 3     1| Wszczęła się zwada. Niebawem nikt już nie słyszał się wzajem
 4     1|  moje piękniejsze, ale o nie nikt tu nie stoi. Prawdy w żalu -
 5     1|     po grodach? Sameś mówił: nikt was dziś słuchać już nie
 6     2| przycichaniu targów. Kupować nikt nie chciał towarów; bajaniem
 7     2|      obcych rycerzy, których nikt nie zna, pełno dziś w mieście.~
 8     2|      jak na tryumf mieczami. Nikt inny to, jeno Parsifal i
 9     3|    niej rzecz taka, na którą nikt się jeszcze nie ważył: Piekło
10     3|     dalekich. Ale dobrze ich nikt nie rozpatrzył, bo za przeżegnaniem
11     4|   się wszyscy. Gdzie? po co? nikt w tej kompanii o to nie