Czesc

 1     1|        księżniczce indyjskiej w niewoli u Żurawioludów.~Nie chcecie
 2     2|       nad ptaki wolne i szakale niewoli.~Oto zgubili go snadź z
 3     3| olśnienie było, targnęła się po niewoli dłoń pani - aż sokół na
 4     3|        żaków gdy wykrzyknęli po niewoli w chór aż pobożny:~"O, dilecta
 5     3|        tęsknie od złotej gdzieś niewoli w twoją nędzarną."~Zrzedła
 6     4|       rybałtów wydłużają się po niewoli, jak u tych owiec Dobrego
 7     4|        tym zadumaniu wmyślił po niewoli w żarliwość zamodlenia.
 8     4|        niżej głowa, splatają po niewoli ręce,~"Jeśli mnie liściem
 9     4|       jawne.~I zasłuchał się po niewoli w tę gędźbę przypomnianą.~
10     4|      niemym. A ramię wyciąga po niewoli w stronę kuźnicy. Aż z głębi
11     4|       przodowny, wysunął się po niewoli na środek kościoła - z zamkniętymi