Czesc

 1     2|      nie bój!"~Widzi goliard: leży broda siwa na skórzanym
 2     3|     szkatułą oną!"~A że mnich leży jak kłoda, choć niby wszystko
 3     3|  nagle kroki.~W poprzek drogi leży wagant powalony, głowa młodego
 4     3|       W głębi ulicy - widzi - leży pokotem straż pokonana.
 5     4|       niej sama jak w trumnie leży. Mistrze po szkołach i żaki
 6     4|      dłonią przyklepał: niech leży, skoroś taki!~I kroczy znów
 7     4|      Już pod krzewem na wznak leży, jak pod kozą, karmicielką
 8     4|  spostrzega teraz dopiero, że leży na płycie sarkofagu, którą
 9     4| pierzchliwości wszelkich.~Oto leży za nim to naczynie pierzchliwości.
10     4|      spod dłoni.~Na tapczanie leży szkieletem nagim śmierć
11     4| ludzie rozumieli, że poeta tu leży. I choć nie w zbroję, lecz