Czesc

 1     1|   Mijał je z żalem do ludzi, w kapturze ukrywszy się przed nimi.
 2     1|   goliardowi, poskrobał się po kapturze.~"Mimo to nazbyt zawierzyłeś,
 3     3|        pocznie czochrać się po kapturze, wyciągać dłońmi jego wisiory,
 4     3|    czeladnik jego w dzwonkowym kapturze wesołka. I gwarzą przy robocie:~"
 5     3|   oponce brunatnej i czerwonym kapturze wesołka plątał się bezczynnie
 6     4|         Zwisać mu jęła głowa w kapturze.~"Odrywasz nas, Panie, z
 7     4|     ukrył się jak najgłębiej w kapturze, a i dłońmi jeszcze się
 8     4|   goliard w czarnym płaszczu i kapturze klerka, z ramionami skrzyżowanymi
 9     4| zachodu, czarną swą postacią w kapturze srodze wyrazisty, stał goliard
10     4|    słoneczne ścieżki ogrodu. W kapturze na oczach, z dłońmi w rękawach,
11     4|        Łukasz, cały schowany w kapturze i sam jak ta zmora ciemności.