Czesc

 1     2|  wymachuje ku niemu w pośpiechu gwałtownym ni ten człek z lądu, który
 2     2|        podał mu w usta rycerz w gwałtownym pocałunku warg swoich.~Bo
 3     2|          nie rozróżnisz w ruchu gwałtownym - wytargnął wagancki nóż
 4     4|        zwiastowała!"~W załkaniu gwałtownym przypada mnich ustami do
 5     4|       tam zatrzepoce w podrywie gwałtownym i dwoistymi jak gdyby skrzydłami
 6     4|    nawet odpowiedzieć słowem.~I gwałtownym ruchem wyrywa jej coś z
 7     4|    pokrzywa w tym przypomnieniu gwałtownym - że wszakże to jej ciało
 8     4|   rozwiały na wsze strony - pod gwałtownym nagle rozedrganiem osinowych
 9     4|        dola i natura ziemska, w gwałtownym sprężeniu drugiego ramienia
10     4| organkową fletnię Pana...~Tu, w gwałtownym z nagła zaniepokojeniu sumienia,
11     4|           Opadły przeora żaki w gwałtownym rozciekawieniu: co też się