Czesc

 1     1|             ku niemu grosik od strony dziewcząt; zwinną stopą przypluśnie
 2     1|              bluźnierstwo twoje?... I dziewcząt durne głowy będziesz mi
 3     1|           ponure, posępne kościoły... Dziewcząt na ulicach niewiele widać,
 4     3|       zakamarki, a cieszą ich zarówno dziewcząt śmiechy, jak i dąsy, zaś
 5     4|           które śród polotnych skoków dziewcząt łowią oto w powietrzu lata
 6     4|             się teraz. Starczy za nią dziewcząt śmiech szklany w rozbryzgach
 7     4|        pstrągiem wyrzuca się z wody z dziewcząt najmłodsza: jeszcze chłopię
 8     4| stateczniejsza - tą porą pierwszego u dziewcząt ściszenia: gdy ich oczy
 9     4|               się trzepoce na ciałach dziewcząt niepokój słoneczny, gdy
10     4|             się i klaska, śmiech jego dziewcząt wzgardliwy otrzymał w odpowiedzi.
11     4|          sprośne o wdziękach kobiet i dziewcząt. I te najplugawsze: o powabach