Czesc

 1     4|         końcu sznura, zarzuca ją bratu na szyję. I wiedzie go jak
 2     4| powiadając, by nie przeszkadzały bratu Łukaszowi.~Furkną nad klasztoru
 3     4|         na okna celi, przynosząc bratu za kolory do księgi - złote
 4     4| powiadając, by nie przeszkadzały bratu Łukaszowi.~Acz z księgą
 5     4|           wydał się w tej chwili bratu Łukaszowi głos przeora:~"
 6     4|         cnotliwa pani Beatrice."~Bratu Łukaszowi wypadły w tej
 7     4|       uderza mimo woli o księgę. Bratu Łukaszowi wydało się w tej
 8     4|       jedną z ksiąg swoich. Chce bratu pokazać obraz w niej: jak
 9     4|     gestami pokazuje, przypomina bratu furtianowi, że wszakże dziś
10     4|          na niebie.~I wydało się bratu Łukaszowi, że gdy w grodzie
11     4|      doda... Nakazuję wciąż memu bratu Łukaszowi milczenie w mowie