Czesc

 1     1|      tej szczeliny pani głowa i szyja biała, wyskrzydlą ramiona
 2     2|         ziemi. Ciemię wygolone, szyja po bary widna i biały sznur
 3     2|   franciszkanina - któremu i ta szyja owo sama wyciągała się jakby
 4     3|         w pasie cienko spętana, szyją goła, od łokcia ku dłoniom
 5     4|         jej ramienia, wyczuwana szyją, parzyła go w tej chwili
 6     4|    Rozchwiała się na kibici jej szyja i główka śród ramion wzniesionych
 7     4| Rozpieszcza się ramiony i użala szyją, piersią łka, a mota brzuchem,
 8     4|        na czoło; poczerwieniała szyja, pośmiały skronie...~Nierychło
 9     4|    czoło. I znów poczerwieniała szyja, posiniały skronie. A żyły
10     4|    zamkniętymi nieomal oczyma i szyją wyciągniętą - jak ten ptak