Czesc

 1     1| poniechał pan Lancelot błędnego rycerstwa; u dróg rozstajnych pożegnał
 2     1|         i koń poczciwy błędnego rycerstwa smęt: prężył łeb ciężko
 3     1|       jawnie po zamkach, kędy z rycerstwa dwornym dla niewiast duchem
 4     1|      pogwarek.~Lecz oto komnata rycerstwa strażniczego pełna; stoją
 5     1|         zatopiła fala."~"Ujrzał rycerstwa swego i śmierci samej przodownicę -
 6     1|          aby poniechał błędnego rycerstwa i porzucił służbę w Straży
 7     2|    włóczęgi tęskliwe, na błędne rycerstwa i graalowe szukanie... Wszystkich
 8     3|         w onej tęsknicy dawnego rycerstwa. A za królem i ja się kochać
 9     3|    sobie wszystkie dzieje onego rycerstwa, o którym rzekłaś przed
10     4|         zaśpiewał hymn błędnego rycerstwa. Więc mamże ja się powstydzić?...