Czesc

 1     1|   tłoczyły się gwarnie w cudze progi. A która z nich bardziej
 2     1|        się pochód pod kościoła progi: błyszczą stroje odświętne,
 3     1|   splatać on gotów na te bodaj progi, po których wbiega oto z
 4     1|      pieśń swoją podrzucił pod progi. Zasię datków od biedy człeczej
 5     1|     wyższe, im zażywniejsze te progi kochania, tym pewniej cudzą
 6     1|    mózgiem swym chyba. Bo o te progi łeb swój chyba rozbiję w
 7     2|       wiódł przodem w kościoła progi, kędy wzywał dzwon.~Za tym
 8     2| najniecierpliwszego w kościoła progi.~Mnogie rzesze grodzian
 9     4|   żebrakiem zwlókł się pod jej progi, aby się lica napatrzeć.
10     4|       głos zza ołtarza tego:~W progi Apolla świętego siedliska~