Czesc

 1     1|         majaczeją pozłocistości ołtarza, pod nim na słupach otwarta
 2     4|       smugą.~I słychać głos zza ołtarza tego:~W progi Apolla świętego
 3     4|      Siebie samego widzi tam, u ołtarza. Klęczy owo wagant na poły
 4     4|      szat. I bijąc tam czołem o ołtarza stopnie, kończy w duchu
 5     4|    klęczał goliard prawdziwie u ołtarza, który odnalazł w środku
 6     4|        tym pacierzu pogańskiego ołtarza i radość a rąk klaskanie...
 7     4| strzaskanej tu trumnicy, to pod ołtarza pogańskiego szczęt.~Południa
 8     4|     zawieszanie oczu na obrazie ołtarza.~W rudym blasku lampy oliwnej
 9     4|    dołem ścielące się blaski od ołtarza - gdyby błędne ścieżyny
10     4|     młotów w wieko trumny. Znad ołtarza wychylają się ku niej -