Czesc

 1     1|        dotykać rozmaicie zbroi mojej: niby czym człek żywy, czy
 2     1| komnatach, bowiem uchybił czci mojej pani." Hę?!" - goliard odął
 3     2|   byłaś doskonała w ozdobności mojej!..."~"Baa.!" - uderzyła
 4     2|        o pannę, powiadają!~Ale mojej prawdzie język i przed kaźnią
 5     3|       sercu, i głowie, i dumie mojej!... Owo że tak pięknie roisz
 6     3|         nie trzeba innej pracy mojej grodowi memu."~Osmętniał
 7     4|      by nie uprzykrzył sobie i mojej powolności dla cię. Wszelako
 8     4|     nie oddałbym żadnej pieśni mojej! I w kości nie przegrałbym
 9     4|   bardzo tej nocy w samotności mojej. I łeb, i ramię nie do pracy
10     4|       i nadzieję. Tak i w doli mojej... W upartych przebojach