Czesc

 1     1| słuchaczów swoich.~Skoczy tedy na ławę u studni i wzniesie ramię.~"
 2     2|          w misach na ławie; drugą ławę dla chorych przygotował,
 3     3|         się i runie z powrotem na ławę.~Grzbietem domaca się węgła
 4     3|           spojrzeniem.~I opadł na ławę, ukrył twarz w ramionach
 5     3|          tymczasem ledwie nogi na ławę opuściwszy siedzi na stole
 6     3|     Biegaj! Tu mi go dawajcie, na ławę, bliżej światła... Chłopcy,
 7     3|      rękawem, ten czapą, czyszczą ławę, na której zasiąść miał
 8     3|        wszystko gdzieś w kąt, pod ławę. Jakoż opróżniają się w
 9     4|     odstawi nietknięty posiłek na ławę. "Szkatuła moja kwestarska!" -
10     4|          się pod piec i osunął na ławę. Po chwili już się słania;