Czesc

 1     2|      otrząsy. Nagle zerwie się z kolan, pochwyci obie ręce rycerza
 2     2|     spokoju niewiasty: podjęły z kolan i nuże głaskać po rękawach,
 3     3| wspomniała, a mnich porwie się z kolan, nastawi się ku niej twarzą.
 4     3|          gawędę lament dziewki u kolan:~"Dosyć już tej krwi, dobry
 5     4|       bicze!"~Porwie się mnich z kolan i przygarnia piersią całą
 6     4|     karty, aż się księga zwali z kolan przeora i runie z łoskotem
 7     4|   zgarniając swe szmatki powyżej kolan, nie zapatrzy się ciekawie
 8     4|      rękach wszyscy całowali, do kolan się moich garnęli i wypłakiwali
 9     4|        szelestek kirów u stóp, a kolan tak trwożne - uch! - zatulenie
10     4|      gwałtownie te jej szmatki u kolan.~Ujrzał piszczel i kostkę