Czesc

 1     2|     licem jakby w omocie ciszy klasztornej.~"Jałmużny! - zawodzi. -
 2     2|        nim jakby z omotu ciszy klasztornej. A te oczy smutkiem nasiąkłe,
 3     3| najrychlej, do pierwszej furty klasztornej zakołatać - jak to nieraz
 4     4|      natus est!...~Gdy u furty klasztornej imał się brat krzyża kołatki,
 5     4|      strzegła od złego granicy klasztornej. Oto kwiaty na poły już
 6     4|       głogi i ciernie na okopy klasztornej granicy, strzeżonej od złego
 7     4|       strzeże od złego granicy klasztornej.~Lecz tym razem czepne witki
 8     4|       strzeże od złego granicy klasztornej.~Nie w purpurze i złota
 9     4| kościoła. Niech mu kruki wieży klasztornej sprawią pogrzeb włóczęgi:
10     4|         Tam oto, za fosę i wał klasztornej granicy, rwało się przygnębienie