Czesc

 1     3|     ciężko zasiadały na ławach gospody, wdychając z lubością zapach
 2     3|     nad tym sabatem waganckiej gospody rozlega się w krótkich pokrzykach
 3     3|        i w drugie] izbie tejże gospody leczył podlejszy naród.
 4     3|   natura męska.~Tymczasem okno gospody dziwnie naświetlać się poczyna
 5     3| wszystkich końców i zakamarków gospody znoszono tymczasem w zarojeniu
 6     3|          gdzieś na dalsze izby gospody.~"Czego, ty głupi, tak hycasz?
 7     4|   powitali waganty - dziewkę z gospody.~Żaki wdzięczne nie opuściły
 8     4|        zazna, Zwłaszcza że i z gospody niewiele zostało po tym
 9     4|        waganckich!... Z jakiej gospody się wywodzi, od jakiej beczki
10     4|     Zasię wieczorem pod wiechą gospody widziałem go. I wychodzącego