Czesc

 1     3|       sacerdotes ambulantes? Bo acz waganty, my to wszak budujemy
 2     3| potrzeba, by i on coś tu rzekł, acz nie do słów było mu w tej
 3     3|        rogiem szalejącego byka. Acz nieżywy, przysiadł jakby
 4     4|  przeszkadzały bratu Łukaszowi.~Acz z księgą na kolanach, już
 5     4|      najeżył brwi pod kapturem, acz uspokaja się rozwagą, że
 6     4|       po głazach: mży i błyska, acz nie jaśnieje.~Gdy świat
 7     4|       poigrać jeszcze pozwala - acz nie w porę: w ostatniej
 8     4|     porywają zarówno te dusze - acz obaj nie na długo. Wiedział,
 9     4|       zmysł przeczuć duchowych, acz pogrążony w niewiedzy i
10     4|       baczą na to nigdy ludzie, acz przytrafia się to, że nie