Czesc

1     2| łukami jak na monstrancjach: wzwyż i wzwyż. Zaś one z głazu
2     2|    na monstrancjach: wzwyż i wzwyż. Zaś one z głazu wstęgi
3     3|   czarny jego kołpak, padało wzwyż na pstre spiętrzenie rybałtów,
4     3|      przypina wam do ramion? Wzwyż porywa? - nad te śmietniki
5     3|  ramion prężenie się wszerz, wzwyż... Spójrz na tum w grodzie
6     3|     Wwiało skrzydło jasności wzwyż po schodach kościoła, nasączyło
7     4|    lecz ramion, oplatając je wzwyż aż po dłonie: "Na Boga prawdziwego,
8     4|  wstrząsy ochłody, pełzające wzwyż, ku ich ciał takiemu zjędrnieniu,
9     4|  kadłubem toczyła się chmura wzwyż po nieboskłonie.~"Grozisz?!..." -