Czesc

1     1|  ludzie na widok tego ciągu wędrownych - czymże wolność człecza
2     1|   gęsta rycerskie, ten ci z wędrownych stał się ludziom najmilszy:
3     1| święty Julian, patron ludzi wędrownych!"~Dopiero gdy gwar większej
4     1|   całej! Posłuchu dla ludzi wędrownych!"~Udręczony tęsknotą poniechał
5     3|  nie królewski przecie, a z wędrownych po zamkach. Rozwala się
6     3|    ci święty Julian, patron wędrownych, nie zapomni w życiu...
7     3|     wataha rybałtów i żaków wędrownych, każdy z toporem, czekanem,
8     4|     zgrzyta w pasji.~"Nie z wędrownych on" - powiada przeor na
9     4|     wam - błędnych rycerzy, wędrownych igrców, klerków i żaków