Czesc

1     1|   miotnąć mają na panów wybronię towarzysza.~Gdy - nie wiada skąd -
2     2|    bokach, wionie z szelestem za towarzyszą ujrzaną. Dopieroż się nacieszą,
3     3|        chwyta. Tylko widok potem towarzysza, jak oto żuje smutnie kromczynę
4     3|         schwał!" - zwraca się do towarzysza swego.~I rzuci nagle na
5     3|       wędrownica gościńców i jej towarzysza, Saga, wiele wiedząca opowiadaczka!...~
6     4|      wędrownica gościńców, i jej towarzysza Saga, wiele wiedząca opowiadaczka.~
7     4|    znienacka goliardowi... duszę towarzysza poległego na brukach grodu -
8     4| uproszenie mnichów o pogrzebanie towarzysza w klasztorze.~Już oto niosą
9     4|  sponiewieranej doli nad pogrzeb towarzysza nie dość szanowny. Wtedy