Czesc

1     1|       zasiadł wreszcie żongler u pieca na ławie. Długo gardło zwilża,
2     1|         pątnik zziębły u cudzego pieca. Jakoż z głębokiej sieni
3     3|           Hu, jak grzeje od tego pieca!... A wiecie, chłopcy -
4     3|          nagle niedźwiednik spod pieca:~"A wyście to, wyście wieszać
5     3|         niejeden, by porwać spod pieca narzędzia swej igry - i
6     3|         zadnie łapy niedźwiedź u pieca. I rycząc jak ten smok w
7     3| dobywając gdzieś spod bierwion u pieca toporzysko jakoweś, krzyczy
8     4|          aż po tę zieloną polewę pieca, wielkiego jak chałupa.
9     4|         wypełnił izbę całą.~Spod pieca wymknęły się nagle szczury