Czesc

1     1|        ognia pożeracz. I siłacz okrutnie gruby, który konia barami
2     1|         kroku bociana, i siłacz okrutnie gruby, i pstry tabulator
3     3| rozwartą dymnika jamę; turkocze okrutnie po murach w kominowym pędzie.
4     3|        to, żeś się zachwiał tak okrutnie, a nie zleciał przecie;
5     3|        wreszcie z ławy i siłacz okrutnie gruby. Poroztrząsał żaki
6     3|     chwili - rytmami muzyki: to okrutnie srogiej, to znów tak dziarsko
7     3| przysiadł jakby po murem siłacz okrutnie gruby; w piersi jego, pod
8     4|         i gdzie skręcić trzeba. Okrutnie to daleko, mówią - daj Boże
9     4|       rad innych sądzi surowo i okrutnie: zły sędzia, Kajfasz?!..."~"