Czesc

1     3| jegomość i pani!" - krzyknęła w mnichu pokora.~I słania go wraz
2     3|         surowa w błaganiu moim: mnichu, podejm głowę! bo, z karku
3     3|        zdufniał rychło ku mnie, mnichu korny?"~Ale brat już nie
4     3|    przez królową.~"Przyjmą cię, mnichu, na zamku, gdzie raczą w
5     4|           Po coś tu się zwlókł, mnichu? Rozwłóczyć chuci po klasztorze?
6     4|     warg jego... Terazże ci to, mnichu, dopiero za głowę się chwytać
7     4|     zgiełku.~"Nie umkniesz się, mnichu, woli orlicy. Posłuchaj,
8     4| wyraźniej.~"Grzechem szlochasz, mnichu, grzechem!" - biło w nim
9     4|            Gdzie słodycz twoja, mnichu, ogrójec twych cichych pacierzy?