Czesc

1     3|      wciąż o jedno tylko jak pan mąż lub te żaki przylepne. Nacieszyłabym
2     3|         O, wej!... Niech się pan mąż pod górą pierzyny nasapie
3     3|    młodym. - Patrz, jakie mi pan mąż pończoszki ładne dziś kupił...
4     3|    wylotu ulicy, widzą, stoi pan mąż w szubie i ogromnej czapie
5     3|          widziały niewiasty, gdy mąż za kark już chwytał i rzucał
6     3|        gruby rzemień odpasał pan mąż pod szubą; a gdzie zdzieli,
7     3|         jaka mieszkała, która za mąż wydać się rada, gdzie panna
8     4|       lub rzemieniem, bo nie pan mąż, bo gardzi onymi mieszczany,
9     4| wyzwolenia dla jego duszy. Aż ją mąż w tym pohamować musiał.