Czesc

1     2|         jakiegoś tam gładkiego lica pod róż wiankiem i wesołych
2     3| wszakże najkrótsza droga, by w lica urodę choć raz przecie wejrzał!~
3     4|        cichości Jej kamiennego lica; karty przeorowej księgi
4     4|   Jakże pił oczyma cichość Jej lica w kamieniu i z surowości
5     4|     się pod jej progi, aby się lica napatrzeć. I umrzeć pod
6     4|    przeor siłą tych rąk sprzed lica nie oderwie i nie zatrzyma
7     4|     czesze, naświetla i puszy. Lica nie widać w tym włosów owiewie,
8     4|    gdzieś pod się.~"Kamiennego lica, przydługie i sztywne, jak
9     4| wyzierały kwiatów chyba samych lica i oczy jawne.~I zasłuchał