Czesc

1     1|          onym powitaniem, zaciera łapy, a ruchliwą gębą zębatą
2     1|      nabeczy się, którą w kosmate łapy chwycą.~U wylotu ulicy widać
3     1|         przyglądał się i zacierał łapy. A rzecz, widzianą tak osobiście,
4     3|     któraś sama takiemu w kosmate łapy.~"Panku!..." - szepcze pieściwie. "
5     3|   Pokładają się strzygi w kosmate łapy incubów swoich, rozrywają
6     3|        odchodzę - pewnie w zbirów łapy. Jeśli, za sztuki samej
7     3| podjuszony podejmie się na zadnie łapy niedźwiedź u pieca. I rycząc
8     4|        samego wyrwały się ku niej łapy żądzy a i coś więcej jeszcze
9     4|   postrzega, jak pod uchwytem tej łapy puchar jego szacowny gdyby