Czesc

1     1|  siłacz okrutnie gruby, który konia barami podźwignie. Zaś ku
2     2|     familiant to jego bliski, konia mu nawet winien od dawna,
3     2| ostatniego listka ramie widać konia długiego jak łasica, a na
4     3|      mnicha. Podjęła się spod konia charcica biała, ledwie tam
5     3|        głucho uderzają kopyta konia.~Pędem ruszy brat do klasztoru.
6     3|      Jednego panowie dosiedli konia - w zaświadczenie przyjaźni: -
7     4|      by się przysiadł na jego konia. Bo nie jednoż to: od kielicha
8     4|       nie z tego świata - pod konia niecierpliwe tupotanie o
9     4|       właśnie chwili jakby na konia wsadziło: w nagłym rozbłysku