Czesc

1     2|         posuwał się ni to słup czarny, a spod czarnej larwy, rozciętej
2     2|    dnia powszedniego snuje się czarny obwoływacz śmierci z ostatnim
3     3|  pędzie. A na izbę buchnie dym czarny i wybłysną na wsze strony
4     3|   złociło siwą brodę lekarza i czarny jego kołpak, padało wzwyż
5     3|      kołysała się siwa broda i czarny kołpak uczonego. A gdy go
6     4|    pytał. Gadkarz płaszcz swój czarny na ramiona jej zarzuca,
7     4| załamać się w sobie i zbroczyć czarny w swej juchy purpurze jak
8     4|       w pobok leżał - zabity a czarny w juchy swej purpurze jak
9     4|     siarkowego chmurą ujrzałem czarny korowód postaci mniszych,