Czesc

1     1|     zatula głowę kochanka ni to chustą matczyną. I tym razem nic
2     2|        worów stał kupiec, białą chustą cały wraz z głową omotany
3     2|      nagle dwaj rycerze z białą chustą Maura jak z żaglem w rękach.
4     2|    rękach. I w jednej chwili ta chusta znalazła się na skazanym,
5     2| chrzęstem twardego zatrzasku. I chustą okutał rękojeść wraz z kułakiem,
6     2|       wrót samych przysłania je chustą przed zgorszeniem pobożnych.~
7     4|       górze. Jak żagiel powiała chusta w obłoku pierzastym.~"Bacche!!" -
8     4|         glorii?~Póki ich przeor chustą z dala nie spieszy powiadając,
9     4|  skrzydłach białych.~Ale przeor chustą znów je płoszy, powiadając,