Czesc

  1     1|                  każdego święta otrzymać przed ołtarzem przepisaną chłostę.
  2     1|              księża i pany. Dopuści opat przed stoły skoczkę, wesołki i
  3     1|               wszyscy społem w refektarz przed sute stoły, albo niech się
  4     1|                  tańcem nacieszył, szedł przed nie głowę zadzierać i szczypać
  5     1|             mądre wykonywały swe harce - przed pomost fabulatora garnęło
  6     1|                  bywał. Bo szyję dam, że przed biskupi mi sąd należysz!...
  7     1|                 gęśle opadły, wystawioną przed się dłonią orosił żongler
  8     1|                  dziwię się teraz, że go przed rokiem w zapatrzeniu zatopiła
  9     1|         przykazań.~"Nie o królu myślałam przed chwilą - rzecze z grymasem. -
 10     1|                nagle ku górze. Rycerz, i przed damami milczący, wejrzał
 11     1|                 śpiewaki, które wonczas, przed rokiem, ustawiły się było
 12     1|                lewe ramię i wystawił się przed zakonnik!.~"Jam jest rycerz
 13     1|                  za to poniechanie druha przed rokiem, z klęczek nawet
 14     1|                 stopach skutych wystawia przed oczy chrześcijan, chmurnie
 15     1|              dawniej bywało - móc stanąć przed zacnym gronem oświeconych.
 16     1|                  w kapturze ukrywszy się przed nimi. Aż go w tym osępieniu
 17     1|                      Komy będę jak pies, przed czym mi dusza pokorę nakaże."~"
 18     1|                  podziękowania, wyrzucił przed się kułak gniewu:~"To ogłupiałe
 19     1|            natargnie z powrotem kaptur - przed ludźmi pewnie.~Bo skoczka
 20     1|             wichrzył czuprynę. - Wiemże! przed kuglców pomostami bawicie
 21     1|              wiada skąd - rysiem spadnie przed one tarcze skoczka chyża.
 22     1|                rozczapirza dłonie i gębę przed babą tłustą.~"Takiego człowieka!...
 23     1|                  i e g o?" - wyżabia się przed nią burmistrz, każdym słowem
 24     1|          wszystkim i cierpki duszą. Stoi Przed nim najdzielniejszy z obrońców
 25     1|                 rozłopotanym pod zbroją, przed oczyma pani, która tak często,
 26     1|               coraz to bledszy i bledszy przed uśmiechem pani. A przedsię
 27     1|               głaz... Jeszcze dziś widzę przed sobą te rozchylone usteczka,
 28     1|              coraz to bledszy, i bledszy przed tym uśmieszkiem pani...
 29     1|              odszukam kamień taki i będę przed nim bił i bił czołem, aż
 30     1|               niedotrwanie jeszcze nam i przed śmiercią wypłacić zdoła."~
 31     1|                  go wielkie zawstydzenie przed tym wyznawcą słów Muzy niczym
 32     1|               wymknąć się jakby chciał - przed mocnym nastawieniem prawdziwości
 33     2|                stalą mizerykordii Żydowi przed piersią. Kupiec zbladł,
 34     2|                  bardziej pono niźli Żyd przed mizerykordią w piersi. Że
 35     2|                 wywyższony podchlebstwem przed chwilą, tym głębiej odczuł
 36     2|                  oto bije i czoła dotyka przed osoby dostojnością. A za
 37     2|                brodą siwą. Po czym palec przed się wystawia i rzecze:~"
 38     2|                 jedną znędznią cię tylko przed resztą. Znędznią i przed
 39     2|                 przed resztą. Znędznią i przed życiem samym."~Odgadując,
 40     2|            baczył na jego zachowanie się przed Żydem i lekarzem, odzyskał
 41     2|            tęskliwiec tylko się znędznia przed życiem. Okpi go, wyszydzi
 42     2|               najbardziej dociśnięty, że przed samym sobą upokorzeń. Wbiły
 43     2|               wstąpił: mrużą się powieki przed kramów barwistością i weselą
 44     2|                równie zamorskie.~Wystaje przed kramami i mnich bury z licem
 45     2|                swą niczym biskup ludziom przed oczy wystawia.~"W onych
 46     2|                  stanąć w nagości jawnej przed króla samego obliczem: jak
 47     2|          obliczem: jak ta Sara niepłodna przed Abimelechem, jak Bethsabee
 48     2|               Abimelechem, jak Bethsabee przed Dawidem!..."~Pierwszym odruchem
 49     2|                 czarnej larwy, rozciętej przed licem w ramiona krzyża,
 50     2|               wieści krucze. Pobrzękiwał przed nim raz po raz cichy dzwonek
 51     2|                  sam umykał czym prędzej przed srogim ich fetorem i widoku
 52     2|                  pachy, oczyścił miejsce przed sobą, rozszerzył koło tych
 53     2|                 przysłonił oburącz twarz przed trzecim już dziś zwidem
 54     2|                  wymadla w dłonie on żal przed Przenajświętszą Panną na
 55     2|                   daremnie życie człecze przed grzechem, diabłem, trądem
 56     2|                zarówno jeden lęk a groza przed ona skoczka kościaną, która
 57     2|              jeszcze wzdętej i rozstawia przed swe oczy pismo.~Scichły
 58     2|                  spłodził, by króla łoże przed ludźmi osłonić. Za rapt
 59     2|               Ale mojej prawdzie język i przed kaźnią już pono wydarto,
 60     2|           pośmiewisko zgotowaliście mi i przed pręgierzem samym! Zasię
 61     2|                Pacierze mów!" - krzyknie przed nim jakowyś szept żarliwy.~
 62     2|                myśli i rozłożyły ramiona przed kramami:~,,Odpustową to
 63     2|         osmętnica zasnuwała domy; ludzie przed bramami dziwne opowiadali
 64     2|             wagantów.~Gdy ojcowie miasta przed ołtarze Pańskie wystąpić
 65     2|               Czołem biję! - kłaniał się przed pustym progiem jego domu.
 66     2|              przemocne podwiodło go siłą przed złotniczą komorę i roztargnieniem
 67     2|        ciężarnych nad głową; zatarły się przed nimi i mury miasta: świat
 68     2|           ściszeniem i kornością:~Ujrzał przed sobą katedry pierś wielkowspaniałą -
 69     2|                 wcale, bowiem już teraz, przed nabożeństwem nawet, odmawiają
 70     2|            spostrzegłszy samego goliarda przed drzwiami, poczną sykać zgoła
 71     2|            społeczność człecza staje oto przed Bogiem, widok swych towarzyszy
 72     2|               które podejmowały się tędy przed chwilą, wbiega szybko na
 73     2|              samych przysłania je chustą przed zgorszeniem pobożnych.~Za
 74     3|             ledwie biegacz wpadł na plac przed kościołem, a już oto z naw
 75     3|                 głębi ciągnęły niewiasty przed królowej oblicze brata franciszkanina.
 76     3|               mijał orszaki. Ukląkł tedy przed kobietami i rozkładał błagalnie
 77     3|         wskazywał, że głosu nie dobędzie przed królowej obliczem. Powiadają,
 78     3|              wszak to brat franciszkanin przed nią klęczy: wszelkiego stworzenia
 79     3|              rycerstwa, o którym rzekłaś przed chwilą. Bo wiedz: składa
 80     3|                 i okrzyki ludu, patrzała przed się jak nie w porę ocknięta:
 81     3|              wszystko naokół: i ten plac przed kościołem, i ten lud pokrzykliwy,
 82     3|               zza wieży kościoła zabiega przed niego nagłym wyskokiem chmara
 83     3|                po ciemku niejedno wolno, przed czym za dnia i pazurami
 84     3|                 chciał było do klasztoru przed nimi to padł mnich na twarz.
 85     3|                spod giezła dobyte, prężą przed sobą za rogi bodliwe. I
 86     3|              szału urągania wszystkiemu, Przed czym czapkowali wczoraj.
 87     3|             sprawiało im teraz drzeć się przed tymi oknami najpoważniejszych
 88     3|                 skoczka, zatrzymując się przed nim z dzbanem - sali jeszcze
 89     3|           heroldów Muza. Onaż to zaparła przed wagantami wrota zamkowe
 90     3|              ręce jej jakby coś targnęły przed sobą.~Jam wolna! - krzyknie
 91     3|                jeden kogucik wystawi się przed nią i recytuje jej w nos:~"
 92     3|               inny niż na rynku. Sprośne przed ludźmi oblicze ściągało
 93     3|              gorzkie laury twoje, nauko, przed kobietami!... Niestarym,
 94     3|                 Gdzież to była myśl jego przed chwilą? - chwytał się za
 95     3|           brwiami wyzierał spod kaptura. Przed nim stała już nie kochanka,
 96     3|                  tobie."~Poderwie mu się przed oczyma, lecz półciałem tylko
 97     3|              sztychem heroldowego miecza przed piersią, zdał się całkiem
 98     3|                się oczyściła z tego, coć przed nami zadał, odmawiaj tu
 99     3|                ustrzeliło! Diabły mu się przed tym zwidywały? - no! Dziewka
100     3|                się, ni poza się, a tylko przed siebie, przed siebie wciąż! -
101     3|               się, a tylko przed siebie, przed siebie wciąż! - ku tamtej
102     3|               poczuje, skrzydeł u ramion przed Bogiem i ludźmi dostaje.
103     3|                  waganty.~Wreszcie staje przed nimi. Każdy czuje, że rzuci
104     3|              pierś nagą jak ten pokutnik przed ołtarzem.~"Czuję, zbyła
105     3|                 dusz waszych młodych, by przed się nie zakończyły na okwiecie?
106     3|                 zlekceważyć stara się go przed nimi. "Chociażeś ty dysputacji
107     3|                 ławie pieścisz, na ulicy przed gospodą zebrało się już
108     3|             rozwartą dłoń wesela wystawi przed żaki:~"Pójdziemy, waganty,
109     3|              kościelnej i ku przestrodze przed piętnowaniem - żółtą łatę
110     3|                 obzywa rybałty. A jednak przed rycerzami, dybiącymi na
111     3|                 widział - czym jest igra przed frasobliwością czynu."~Płatnerz
112     3|                  spiżu namacalnym jawnie przed tobą stoi. Popatrz, dotknij
113     3|                przedrwiny mieli dla mnie przed kuźnicą moją, jak to u nich
114     3|              Popatrz. Pierś ci się twoja przed jego piersią, hej! na jaki
115     3|               pań grodzkich, które nawet przed mężów własnych niechęcią
116     3|                jawnie złość i zohydzanie przed ludźmi. Zasię to piętno
117     3|              przez kamratów, ustawia się przed nią i wygłasza jej ten wiersz
118     3|                 dziwnie żałośliwa trzoda przed ogromem tej zbroi, pawęży
119     3|             tejże chwili zakotłował, się przed nim wrzaskliwy zamęt ramion
120     3|            brwiami. Niczym mnich pokutny przed natręctwem pobożnych, zastawia
121     3|                    Hej, za dobosza chyba przed wami pokroczę bo mi świat
122     3|             towarzyszy, wraz kugla jakby przed oczyma im wywinie.~"I powiodę
123     3|                wagantów - który kusił go przed chwilą, dorwał się ponoć
124     3|               grodu.~Tam, w oddali, dach przed chwilą zawalony objęły widać,
125     3|               jej rozbłysk na murze, tuż przed oczyma mnicha, otrząsł go
126     4|                bokiem na siodle z palcem przed się wyciągniętym, by, dojrzeć
127     4|                Mamże się tego powstydzić przed Tobą? Za błędnym rycerstwem
128     4|                 Tak wynurzają się żaczki przed rybałtkami. Młodzież, w
129     4|             wiedzieć może? - i kiedy - i przed kim?!... Grzmią kościoły
130     4|              gościńcu, wyłania się nagle przed oczy mnicha postać już dlań
131     4|               kur klasztorny jak co dnia przed świtem, odzywają mu się
132     4|                   w klasztorze, na długo przed jutrznią zrywają się w tej
133     4|           rączkami wywodzić coś zalotnie przed twarzami swymi. Ożyły postaci
134     4|                 w habit zatulasz, a ręce przed się prężysz... Jakżeś ty
135     4|              tarczę całą dzierży - mocno przed piersią...~Lilię - widzi
136     4|                 zapada wszystko, co było przed chwilą. Bo stokroć większa
137     4| najniestateczniejsze zastawia się zawsze przed Bogiem - za co ma od nich
138     4|               tym wymowniejszą stała się przed Bogiem. Im głębsze doznanie,
139     4|                  twego wiążę cię! Stoisz przed tą księgą jak przed wrotami
140     4|               Stoisz przed tą księgą jak przed wrotami czyśćca, pod którymi
141     4|           Kierował się ojca wzrok gdzieś przed się i jakby mury celi przenikając
142     4|                  tą myślą, że są igrcami przed Bogiem.~Zaś przeor powiedziawszy
143     4|                 potrafi. A i z tym nawet przed trony biskupie nie pójdzie
144     4|                 biskupie nie pójdzie ani przed swarliwe stoły oświeconych.
145     4|                oburącz przysłania uszy - przed świętą tajemnicą spowiedzi.~
146     4|                 się wzrok starca. Ujrzał przed sobą chciwą ciekawość artisty,
147     4|                  odsuwał je w surową dal przed ciekawością włóczęgi.~I
148     4|                 znów po księgę, odłożoną przed chwilą na bok.~"Wiedzże
149     4|                 coś jeszcze dłonią sobie Przed oczyma. Goliard zniecierpliwiony
150     4|              grodu wędruje on tam. Tylko przed studniami nie staje ani
151     4| najniestateczniejsze zastawia się zawsze przed Bogiem - za co ma od nich
152     4|              dusze - zastawia się zawsze przed Bogiem. Spójrz na Nią: stoi
153     4|            nagłym zawiewem otworzyła się przed nim gąszcz cierniowa.~Prędką
154     4|               ręki. Badawczo rozkłada to przed sobą.~"Kapelusz - mruczy -
155     4|               wszystko, co opowiadała mu przed chwilą! Po prostu burmistrz
156     4|                  jest, jak powiada, może przed własną duszą teraz coś płaczem
157     4|               tym męskim wynurzaniem się przed kobietą, w którym się wszystko
158     4|                 herolda. I palcem surowo przed sobą zamacha.~"Nigdy!"~Z
159     4|                 całą odpowiedź wskaże mu przed się. O mur wsparta stoi
160     4|                nagłe rozploty wyrzucając przed się, na głowy przysłonięcie
161     4|            żarliwie od krzyku dziewczyny przed chwilą dobyły mu się z piersi
162     4|           godzinę cudu - zdołały widzieć przed sobą już tylko świat inny.~
163     4|             głęboki cień? I pędzą gdzieś przed się po tego cieniu szafirach
164     4|              grono ciężkie. A raz po raz przed się, na oślep gdzieś wierzgnie.
165     4|             nowych świtów zjawą wywołuje przed oczy tę nimfę a Muzę najmłodszą:
166     4|               skrzydeł z płomieni pędzić przed sobą gnuśne opary świtania,
167     4|                więcej jeszcze prócz rąk.~Przed brutalnością zatajonych
168     4|              dzwonu osłaniały się mnichy przed gromami burzy.~I przed władzą
169     4|            mnichy przed gromami burzy.~I przed władzą czarnych mocy nad
170     4|              matkę swą i zatańczył z nią przed ołtarzem - na tym weselu
171     4|                  powaliła wystawiając ci przed oczy te piersi, które cię
172     4|                 lepiej wypowiedziały się przed Bogiem, lecz że jego widzenie,
173     4|                samotnych. Już drzwi celi przed nim otwiera.~A ze wzniesionym
174     4|         wszystkim rzeczom świata: radość przed Bogiem!"~"Martwemu sercu
175     4|                 porę: w ostatniej chwili przed pacierzem. Lecz i one ścichły
176     4|                  przepchały na klęczkach przed starsze towarzysze. I całują
177     4|                 uchwytu jakiego szukając przed sobą - by na ślepo już zgoła
178     4|               już przerażenie samotności przed grozą idących smutków. Ledwie
179     4|                  ta okrzepłość powietrza przed burzą, za oddechu ciężkością,
180     4|               króla Osjasza: do roku 630 przed Narodzeniem Pana, odkąd
181     4|             zaszumiały na liściach sadu. Przed nawałnicy ostatecznym uderzeniem
182     4|                 ziścić się ku temu muszą przed wstępne wróżby Janowego
183     4|              furtianowi, że wszakże dziś przed południem goliardus tu w
184     4|                 się w proch brat furtian przed srogością ojcową. Powalił
185     4|               Bóg ustrzec bodaj te dusze przed diabłów naporem w onej chwili...)
186     4|                 maczanym wypisał goliard przed skonem te słowa dziwne na
187     4|               precz. A i uszy przysłania przed tym, co tu wysłuchać od
188     4|                   bracie furtianie, waży przed Nią - przeor wskazał na
189     4|           boleściwa, a igrców Orędownica przed Bogiem jedyna - może Ona
190     4|             desek jakowychś. Pochyla się przed zmarłym pstra gromada towarzyszy
191     4|                  wonczas na żywy protest przed Bogiem i światem położą
192     4|               włóczęgi: niech rozdziobią przed oczyma mnichów!~Taka ponurość
193     4|                 żałobników, wystawia się przed mary niesione.~Wkroczywszy
194     4|         szelestem. I zastawia się dłońmi przed szaleńcem zuchwałym...~Zgonił
195     4|                  całe. Bo żużle na kuźni przed miechem rzucają cały blask
196     4|                para z budki na swe pląsy przed oczyma ludzi. Machina ku
197     4|                 wszystkiego nie było już przed oczyma. Patrzał było przez
198     4|           kryształ.) Koniec końców widzi przed sobą teraz tylko, że gość
199     4|           trwożne - uch! - zatulenie się przed raptem, sprawiły, że człek
200     4|                własne rozchylać się jęły Przed oczyma jakowymś skurczem
201     4|                  i zbliża się doń.~Widzi przed sobą tylko tę jej czaszkę,
202     4|       wstrząsnęło nim nagle:~"Świecznika przed ołtarz nie dokończę kościołowi!..."~
203     4|         wspominki jego, powiada głucho:~"Przed wami to, minionych złud,
204     4|                śnień bezpowrotne chwile, przed wami, miłośnice zazdrosne -
205     4|              nagle gnaty, piętą skrzesze przed sobą ochotę, przy tupnie
206     4|              szale rozpustnicy rzuca się przed jego oczyma w dzikiego szału
207     4|   najpotężniejszymi królami świata drżeć przed Sądu chwilą. "Ty jedynie -
208     4|                  A przeor załamując ręce przed sobą, oddalał się w kolumnowe
209     4|                 się w niebie Duch Święty przed innymi osobami Trójcy, kiedyż
210     4|              Rozłożył mu na to Zbawiciel przed oczyma swe dłonie przebite..."~
211     4|                 ani opowiadania romansów przed mnichami po kątach nie wszczynać!
212     4|              goliarda końcem użalali się przed nim, oczywiście, od pierwszego
213     4|                  zrozum każdy. I korność przed tym miej. Zmarłe wprowadzają
214     4|            jakiej ubędzie onego respektu przed czymkolwiek, co się zyskiem
215     4|             ucieszników urągliwe wyskoki przed cudzymi oknami; że od najpiękniejszych
216     4|                  ramienia wywinął mu się przed oczy wagant któryś.~"Mistrz
217     4|               tym wymowniejszą stała się przed Bogiem tamta jego mowa.
218     4|            ridentes!"~I objąwszy go wpół przed oczyma żaków, błaga ich
219     4|               starość moja bezradna jest przed acedią duszy młodej. Jeśli
220     4|            uszach, a podczas i wyskakuje przed niego - pląsający na kopytkach
221     4|                  swym słowem - słyszałem przed chwilą." "Żywie!" - przytakują
222     4|                    poczyna myśleć głośno przed żakami:~"Gdyby brat Łukasz
223     4|                  naszych? czym godniejsi przed ludźmi?... Goliard, mimo
224     4|              mimo licznych grzechów, był przed ludźmi człekiem po stokroć
225     4|                 się za waszą przodownicę przed wiekami: za skoczkę pląsającą