Czesc

1     1| szydu nad sobą, nad ludźmi i życiem; opróżniły im się piersi
2     1|  długi czas tu zległ, wielce życiem już uznojony: tak się ulgła
3     2|     resztą. Znędznią i przed życiem samym."~Odgadując, ku czemu
4     2|     tylko się znędznia przed życiem. Okpi go, wyszydzi i pognębi
5     3|    umiesz cieszyć się naszym życiem wolnym - całym? A nie tylko
6     3|    tak zło samo przez igrę z życiem ku wyzwoleniu serc człeczych
7     3|   pod okiem miesiąca bledsze życiem od onych pań w kamieniu.
8     4| srogość dla ludzi w smęt nad życiem łacno odmienia i, sądzące,