Czesc

1     1|    fary, więc pozazdrościwszy żonglerom w piekarniach, umyślił i
2     2| utrudzenia, których, na wspak żonglerom, na ogół nie lubił odnosząc
3     3| kochankę! ileż to razy kazała żonglerom opowiadać sobie ona powieść! -
4     3|      czynu...~I otwierały się żonglerom oczy i gęby w zdumieniu
5     3|      jakim zaledwie śniło się żonglerom. Ale czym pieśni, czym romanse,
6     3|    samej Muzy ciszę i zadumy. Żonglerom, wiadomo, nie brak przymizgów
7     4|   wielkiej estymie i osłonie. Żonglerom wszystkie tam pieśni wolne...
8     4|     składa - pora goliardom i żonglerom gęśli swe o kamień przydrożny