Czesc

1     3|             goliardów to wszak gęśli zerwał się ten świata krzyk, który
2     3|         poskoczywszy między kamraty, zerwał któremuś z kuglców kaptur
3     3|          może: rzucenie w ogień!"~Tu zerwał się nagle z ławy.~"Nie wierzysz
4     3|              Niczym zamieć gwałtowna zerwał się w dali krzyk gromad
5     4| krosienkowych jej dumań treść cicha. Zerwał się na nogi.~"Twych ocznych
6     4|            już nozdrza. Lecz gdy się zerwał do niej, odwiała wstecz -
7     4|             szelestnie w oddali. Nie zerwał się z klęczek, by jak trzeba
8     4|           Więc niech go szlag!..." - zerwał się sprzed stołu z tą klątwą