Czesc

1     1|       stara panna Immaculata.~Żarliwie zagadywał tych pan cnotę
2     1|     vel magus" - uprzystępnia żarliwie ostatnie słowo burmistrzowi,
3     3| wiedział o rycerzu: nazbyt bo żarliwie modli się i płacze od czasu
4     4|            Ja! - ja! - ja!" - żarliwie, po trzykroć, uderzy się
5     4|     daj, Latony!...~Nie mniej żarliwie od krzyku dziewczyny przed
6     4|  starsze towarzysze. I całują żarliwie popielicową obramkę modrego
7     4|       wróżki ciemne uprawiają żarliwie tę magię patrzenia w kryształ.)
8     4|   pieśń uderzyli igrce, a tak żarliwie, że rybałt, w śpiewaniu