Czesc

  1     1|          jałmużnictwu nie umieją, a tylko urokiem straszą. Przywałęsał
  2     1|           się w garści. I z tym już tylko pouczeniem dla innych: "
  3     1|         ciała. Że zaś łoża snem już tylko nęciły, więc zaniedbywane
  4     1|           trzcinie. Każdy wlókł nie tylko krzyż swej doli na grzbiecie,
  5     1|      słuchaczy swoich. Jedno mu się tylko nie spodobało bardzo: iż
  6     1|             grodach, a żyje jeszcze tylko po jarach pól, kędy je czasami
  7     1|       chcecie i tego?... Zawsze wam tylko w trubadurskie tony! zawsze
  8     1|       trubadurskie tony! zawsze wam tylko o błędnych rycerzach!...
  9     1|       przyszło, że słuchają nas już tylko żaki i niewiasty, no i owa
 10     1|             orli wzlot, nad nią już tylko nieba błękit przesłoneczny.~
 11     1|         tuli wystawiając w lęk nocy tylko oczu poblask gwiezdny.~Lecz
 12     1|        kościele tymczasem pozostały tylko kobiety, starce i mnichy
 13     1|             i czujne straże, bowiem tylko w przeszkód goryczy dojrzewa
 14     1|         pomykania tajemne, a lękiem tylko oddech w sobie skłóca i
 15     1|         mroki w bezludnym kościele. Tylko jakiś cień zakapturzony
 16     1|           po stallach.~Jeden z nich tylko zatrzymał się u wielkiej
 17     1|             szloch i echo grały już tylko gęśle żonglera.~Grał. One
 18     1|             opowieść ciekawą. I już tylko w milczeniu nogami nad ludźmi
 19     1|            jeszcze, raz jeden bodaj tylko! - jak to dawniej bywało -
 20     1|           do panów. Na rynku zgiełk tylko odpustowy, po ulicach cisze:
 21     1|           świeckich. Rynki gawiedzi tylko pełne, piekarnie niewiast
 22     1|            gada jakby do siebie już tylko:~"Zepchnęły nas czasy na
 23     1|             się z nami ta jedna już tylko: Lachesis, zalotnica-żebraczka,
 24     1|            Poeta bo oświecony na to tylko nieco barw życia w sztukę
 25     1|          nie po łacinie, oświeconym tylko, lecz mową i sercem pospólstwa...
 26     1|             Wiadomo: klerk mądry! - tylko pomyli czucia. Milczeli
 27     1|      pomyślała dziewczyna.~Ale tyle tylko, że się nacałować zdążyli,
 28     1|        poeta prowancki. Bo zważcież tylko, panowie! rzeczy kuglców,
 29     1|        zostanę... Więc to jedno już tylko powiem wam na rychły wraz
 30     1|             baczenie mają już chyba tylko niewiasty: mądre i głupie
 31     1|        sprowadzamy... To jedno wiem tylko: płacą miastu i dziewki
 32     1|             i wyłazi z miasta. Tyle tylko, że straży u bram grodu
 33     1|            do tej Innej jedynym już tylko nawiązaniem te waśnie o
 34     1| determinacji mocą. To jedno jeszcze tylko zdołał powiedzieć od siebie:~"
 35     2|           od którego cenniejszy był tylko chyba oręż pana Lancelota
 36     2|           tak płonnej.~"Ty w siebie tylko wierzysz!" - odepchnie go
 37     2|     tęsknocie za jedną znędznią cię tylko przed resztą. Znędznią i
 38     2|             powiadał, że tęskliwiec tylko się znędznia przed życiem.
 39     2|           sam, człecze, zarojeniami tylko? Czyż nie wyszydza was za
 40     2|    spojrzawszy na goliarda, machnął tylko ręką wzgardliwie.~"Bliżsi
 41     2|             tracą moc wszelką - nie tylko duch człeczy, ale i duchy
 42     2|             aż nazbyt krzepka, byle tylko to złoto, to srebro, te
 43     2|          odczucia swe za nie:~"Byle tylko to łaskotanie czarodziejskich
 44     2|             miejscu pozostał rycerz tylko. Uczynił to z nawyku godności,
 45     2|            zastawiał - własne serce tylko dolą człeczą obciążył.~Jak
 46     2|         błędny drugi, szukający już tylko w sercu swoim Graala - jak
 47     2|         dziewictwa. Najżałośniejszy tylko z rycerzy, który żadnej
 48     2|              w osobie własnej! Więc tylko wasza łez o tej dworce głosić
 49     2|        milczenie już pono pozostaje tylko - i pod mistrza łapą na
 50     2|              gdy dla twej duszy już tylko piekieł beznadzieja - przerzuć,
 51     2|          niedźwiedziowi!... A teraz tylko srom i hańba familii całej...
 52     2|          było wczoraj. Ich gniewały tylko gawędy gołoty wszelkiej.
 53     2|             a choćby ojców własnych tylko. Więc pohukuje wciąż.~"Milczeć!..." -
 54     2|         tych murów nad ściekiem już tylko te okienka nędzarne: ziejące
 55     2|             lecz aby się wywiedzieć tylko: dokąd też taki chadza?
 56     2|         pożytek - lecz ot: na pokaz tylko i na pochwałę w ratuszu?"~"
 57     2|           jednym i dla tego jednego tylko żył! że ona zaciekłość dożywotnią
 58     2|        pasterza swego.~On zaś baczy tylko, czy skoczki między nimi
 59     2|           kamratów i za się, że już tylko wargi gryzł i odmachiwał
 60     3|          ogłoszenia wyroku.~Jednego tylko nie mogły wiedzieć kobiety:
 61     3|         czasu pocałunku rycerza już tylko o niej myślał mnich śród
 62     3|        obliczem. Powiadają, iż tyle tylko wybiegała ku niej myśl mnisza,
 63     3|             chcą od niego. Więc się tylko szponami berła lękliwie
 64     3|      przecie ta królowej stróżka, a tylko pysk swój długi na ramieniu
 65     3|            szmat mniszych. Z rzadka tylko przerywał pacierze, prostował
 66     3|          głowie swojej!~Pusto było. Tylko, ku przerażeniu mnicha,
 67     3|        królowej pani stawić."~Mnich tylko ramionami bezradnie rozkłada
 68     3|            mieszczan upojenia lube.~Tylko rybałty czynią skoczne wyrwańce.
 69     3|            czynią skoczne wyrwańce. Tylko mieszczka jaka, z mężatek
 70     3|           jak ten gadkarz na rynku. Tylko że ta powaga i smutek nie
 71     3|            nagłym bielom cielesnym. Tylko sówka z wieży przedrzeźnia
 72     3|            w capów futrze zaganiają tylko za młódkami. Brzydzą się
 73     3|     marchołty one sprośne; parskają tylko, otrząsną kudły i skoczą
 74     3|          naprzykrzasz wciąż o jedno tylko jak pan mąż lub te żaki
 75     3|          czai. Satyry, nie rycerze: tylko ich kopyta widziały niewiasty,
 76     3|           nawet do łaźni wpuszczają tylko w piątki z Żydami razem?...
 77     3|    dzisiejsze. Tu i owdzie spotkasz tylko rozwrzeszczane bandy młodzi
 78     3|          onych przytrafiało widzieć tylko śród ucieszników grodzkich
 79     3|             chudorodny; pełny trzos tylko odyma go w takie rycerstwo
 80     3|       przecie te zaloty nie dla się tylko, lecz jakby kamratom na
 81     3|           jak od tego niedźwiedzia, tylko na lepko, na słodko. To
 82     3|             hardym wyzwaniem.~Żaków tylko tym trąć: już wyskakiwali
 83     3|             w obyczaju poczciwości. Tylko że onych piękno ledwie chóry
 84     3|            przepił, cieszył się już tylko szczęściem innych, pogodne
 85     3|             stwierdza, ze herold to tylko czerwieni się u beczki skrzydłem
 86     3|              wagantom, którzy na to tylko oczy po świecie roznoszą,
 87     3|         Polacy to troczenie kobiet; tylko co u tamtych jak siodło
 88     3|             rodem, nędzą się zowie. Tylko że dla goliarda i nędza
 89     3|            brzydkie, mieli w oczach tylko świąteczność uroczystą.
 90     3|       przygasły oczy, a spożyły się tylko brwi pod kapturem.~Gdzież
 91     3|          wstrzymać w sobie do woli. Tylko diabeł potrafi cały ich
 92     3|             już jej chyba wcale, bo tylko tymi nastroszonymi brwiami
 93     3|        życiem wolnym - całym? A nie tylko tymi chwilkami, gdy się
 94     3|         wina przyśmiejesz. Wtedy ci tylko świat piękny. Nie cierpię!
 95     3|         świata gościńcach nierzadko tylko te gwiazdy po nocy świecą,
 96     3|            a i z królewskiego łoża! Tylko nie mniemaj, że mi tęsknie
 97     3|         pałacach swoich... Może nie tylko przeze mnie?" - pomiarkuje
 98     3|        przed oczyma, lecz półciałem tylko jak ta ryba. I tak nań popatrzy.
 99     3|      całkiem pomieszany. I bełkotał tylko wciąż:~"Piekła nie ma?!
100     3|           ruszał się nawet - rzęził tylko u beczki.~Lekarza nie trzeba
101     3|          już się ruszać poczyna!... Tylko czym ja go obwiążę? - Począł
102     3|            sięga, ziemi się chwyta. Tylko widok potem towarzysza,
103     3|          jako dzieło sztuki swojej.~Tylko linochod kroczy jak bocian
104     3|           ni od się, ni poza się, a tylko przed siebie, przed siebie
105     3|        matki ziemi, uczłowieczy się tylko młodzieniec i tą się myślą
106     3|         lekarz ze dzbanem. Za każdą tylko czarką obracał się do najbliższego
107     3|            prawa zawsze należy, was tylko dostanie - i to w jednym
108     3|          nagle skłócenie niepokoju. Tylko te żaczki, sumieniem płoche,
109     3|           żonglerzy? Niech ją ujrzą tylko w krasie nowej szatki, a
110     3|            się stała wiadoma, każda tylko o sukni roić będzie.)~Na
111     3|         czegoś zaznał przy skoczce. Tylko że z nim do żadnego udziałania
112     3|            swoje z uporem. - Byście tylko pomogli tym panom przebić
113     3|        bardzo - w tej trosce o się.~Tylko, którego dziewka najbardziej
114     3|      gnuśnych... Moje bo mieszczany tylko przedrwiny mieli dla mnie
115     3|         popatrz uważnie... Dziś już tylko kowalstwo a płatnerstwo
116     3|         kościoły prędsze a lichsze. Tylko człek każdy przy nich nazwyczaiłby
117     3|       Przeciwi się temu spornie już tylko to rycerstwo Boże - ramienia,
118     3|           Które ocalić już to jedno tylko może: rzucenie w ogień!"~
119     3|             tak prędko zbierają już tylko urągi w wejrzeniach ciekawych.
120     3|         piątki jedynie z Żydami już tylko wpuszczają. A niech która
121     3|        przysiadła i na każdego, kto tylko zagada, przenosi oczy zdziwione;
122     3|            płacić chcą. Ale dziewka tylko zamacha gołymi ramionami:
123     3|              Więc dadzą pokój.~Żacy tylko nie pochwalają tej ugody.
124     3|        jakby w brzuch jednemu bodaj tylko z tych znienawidzonych zbirów.
125     3|             zbroić. I, zda się, już tylko tym gestem dłoni pancernych
126     3|             i biczem jarzmiono, was tylko aplauzami na rynku."~Zerwą
127     3|          kłonicy ze sobą nie wezmę, tylko pierwszego ze zbirów za
128     3|        wystąpienie posiało, wtrącił tylko linochód słowo smętne o
129     3|          tam, w nyży okiennej - już tylko tego miecza olbrzymiego
130     3|     rozwartą dłonią.~Na uboczu stał tylko niedźwiednik, który od swojej
131     3|             zasobnego domu.~Gęślarz tylko w swej oponce brunatnej
132     3|          grodu pusto było i głucho. Tylko z wieżyc i baszt hukały
133     3|           ponurym śmiechem po nocy. Tylko nietoperze miotają się wokół
134     3|             Po ciemnym grodzie wyły tylko rogi ni te psy na złego
135     3|           Sintgunt!... - huczał już tylko dzwon swym kuszeniem na
136     3|             chyba człeczą - i jeden tylko krzyk rozdzierający: już
137     3|  przyplusnął do ziemi człek zabity, tylko bose stopy i łydki waganta
138     4|             nie dozna. Panowie sami tylko wiedzą. Graal?... Będzie,
139     4|           bo nasi obiecują to - tak tylko: dla sztuki - duszom na
140     4|            po prawdzie. A Bóg chyba tylko wie, w czym jest więcej
141     4|             zdradziła tym razem nie tylko goliarda, lecz i towarzyszy
142     4|            dziewczyna jak łoś! Byle tylko nauczyć.~"Niedźwiedzia nauczy,
143     4|       święte ponoć i tańcują. Niech tylko z nami wytrze się nieco
144     4|          pogrzebały tkliwość. Niech tylko zeszczupleje, uwysmukli
145     4|          się czemukolwiek. Uskakują tylko każdemu z drogi, czapkując
146     4|         Boże za rok tam zajść. Byle tylko przez bramy wpuścili, bo,
147     4|             oportet, napisane jest.~Tylko te żaczki, które dziś dopiero
148     4|        wędrowania.~Nie dźwignął się tylko goliard z klęczek. Zatrzymał
149     4|         wokół księżyca rysowała się tylko cieniem rogata głowa z piszczałką
150     4|          nie ogarnie chyba... I już tylko ten szept olśnienia wytrzepocze
151     4|      cielesnej, szat i farb tyle im tylko użyczysz, by kiedyś nie
152     4|        wielkiej ciszy słyszał mnich tylko te westchnienia znad skrzyni -
153     4|       przeor. - I po staremu łaciną tylko, jak goliardy, swoje powiadać
154     4|           zwyczajem, do oświeconych tylko przemawiać pragniecie, niech
155     4|              a przedsię nie mnichom tylko" - zamruczy goliard w nowym
156     4|        powiada?!"~A przeor podejmie tylko na niego to ciche rozświetlenie
157     4|             Na tę profanację księgi tylko wargi przeora rozchyliły
158     4|            do grodu wędruje on tam. Tylko przed studniami nie staje
159     4|  odprowadzał goliarda. To jedno już tylko powiadał mu na rozstaniu:
160     4|            potem. Więc to jej powie tylko: że pieszczotą nie dotknie
161     4|          jaje!" - A głośno parsknął tylko:~"Kobieta!..."~Przytuliła
162     4|       kamień - z przyjaźnią zresztą tylko; nie naprzykrza mu się wcale,
163     4|        przyjaźni, więc się przytuli tylko nieco, ramieniem szyję mu
164     4|           szczególnej pomocy Bożej. Tylko że każda wówczas zatai swoje,
165     4|             Spłoszyć obu nietrudno; tylko gdy wąż gnuśnie tu przy
166     4|           ku niemu spod rzęs, że on tylko się nachmurzy w tym żywszym
167     4|           kaskadą na jednej gałązce tylko: rozkołysze go więc, rozbuja
168     4|            u bioder nie przysłania. Tylko za jabłko pierś własną w
169     4|      zdołały widzieć przed sobą już tylko świat inny.~Oto kłoda marmuru
170     4|      upojeniem bez kruż.~Faun chyba tylko odgadnąć by zdołał na fletni
171     4|             grzechotki swych dłoni. Tylko że do tańca miał nogi nazbyt
172     4|          niedobre; gdyż jednego już tylko promienia światłością, by
173     4|          niemu ukradkiem, raz jeden tylko! - i raz drugi jeszcze -
174     4|        między rogami. Już nie pije. Tylko leżąc wciąż na wznak, wymachuje
175     4|             Cześć mu zaś oddaje nie tylko taniec z pogrzebów pochodnią,
176     4|          się życiu - to przeze mnie tylko! I przez mój taniec skuteczny."~
177     4|          tamte. Lub może tak mu się tylko wydało w tej rozchwiei błysków
178     4|           ciemnej kaskady zdała się tylko cieleśniejsza barwą od tamtej
179     4|      strusie pióro wiało tam. I już tylko palcami drugiej stopy ziemi
180     4|             zaczepna! Ale łudzi tym tylko i omamia. W rytmy ciałem
181     4|      czarnych śród rumowiska, gdzie tylko w pogoni za nią uderzyła
182     4|   potarganych rojeń. Za strumieniem tylko czajka nad łęgiem polata
183     4|        Zimna siność ogarnęła świat.~Tylko marmury rumowiska sprzeciwiają
184     4|         gęśli tonu, a głosem opoja. Tylko na nic mi już wtedy będzie
185     4|     tymczasem wciąż jeszcze leniwy.~Tylko marmury rumowiska przeciwiają
186     4|            rzeczy biorą, głaskał ją tylko po ciemieniu.~"Z najczystszego
187     4|         umiał wcale.~Więc rozkracza tylko nogi pod kutą zakonną i
188     4|        szatan pychy urażonej.~Mnich tylko się kurczył i zatulał kornie,
189     4|             tam mnicha:~"Ślę ci łzy tylko i rozpacz, i skargę, i ból
190     4|          ogrodu. Skrzypiały pod nim tylko te kroki odludzia, okalała
191     4|             śród braci. Rzecze więc tylko słowem poważnym):~"Bluźnisz,
192     4|             zjaw a słowo ułudą były tylko: ledwie tym upragnieniem
193     4|           cały; jaśnieją w niej już tylko kształty, świecą kolory
194     4|        klasztorna.~Tymczasem cisza. Tylko te nagłe świry i gonitwy
195     4|           na noclegi wczesne. I już tylko wilga, w ogrodzie ostatnia,
196     4|          wszelkie. To jedno wie już tylko: że z onych to elementów
197     4|         wspólne było, i że chciwość tylko człecza stworzyła posiadanie.
198     4|   Przenajświętsza?!..."~A potem już tylko gestami pokazuje, przypomina
199     4|         umiera?... Szatan wie o tym tylko! On ci to jadem grzechu
200     4|            na klęczkach wyciąga już tylko niemo ręce obie na przebłaganie
201     4|         chwili ostatecznej może już tylko Ona - Przeor wskazał na
202     4|           sam szeregiem kostek dlań tylko był, obracanych w palcach
203     4|          jeszcze niekiedy, to chyba tylko grozy przypomnieniem - i
204     4|           śmierć sama wypysznia się tylko nad życie, a wszystko, co
205     4|        dymnika, a bokiem zamrok już tylko ścielą czerwony - aż po
206     4|        naszym nastały, jam nocą już tylko sobą i dawny: Bożego Domu
207     4|       końców widzi przed sobą teraz tylko, że gość wsunąwszy kielich
208     4|  Ćwierćwiecze zaledwie, połowę może tylko lichego życia mego, oddałem
209     4|       odchylić licowej zasłony. Już tylko na wznak ją przeginając
210     4|           się doń.~Widzi przed sobą tylko tę jej czaszkę, w tej chwili
211     4|           spiż żywy po nocy.~On już tylko włos wichrzył nad czołem
212     4|             wolałeś bardziej otyłe? Tylko że ja nawiedzałam cię często
213     4|       kielicha: wziewał piersią już tylko woń puchara - za ostatnie
214     4|           mój tan:~raz się żyje!... tylko raz!...~Wypuszczony nagle
215     4|          teraz sztuk ważność. A nie tylko przodownik ubył im, lecz
216     4|         poniża?" Przeor poklepał go tylko dłonią po czubie.~ ~"Jak
217     4|    rozproszyła familia cała.~Ta już tylko uboga gromadka kuglców,