Czesc

1     2|      Przez kolumnowe podcienia ulic i kręte zaułki, tu i owdzie
2     2|      wreszcie, rychlej niźli w ulic pustce, odszukać się da
3     2|       miłosierdzia Twego!"~Nad ulic gwary i dzwony kościoła
4     2|      szeptano do się na rogach ulic.~Zamożnością ustatecznieni
5     2|    sprawie rycerza, która mu z ulic zejść nie pozwala, a beztroski
6     3|     okrzepłość, chmurna kurzem ulic, opyłem murów a wyziewami
7     3|     cienie grozy - gdy z ciszy ulic dolatują głosy rogów na
8     3| ludziom mniemał. Ledwiem kilka ulic z nim przeszedł, poznałem,