Czesc

1     1| pracowite paluszki jeszcze u szyb, zda się, wzorzą krosien
2     1|   strugi światła od jednej z szyb okiennych. Przykląkł, jak
3     1| granaty i rubiny wielkie: od szyb w ołowiu drgające oka. Gdy
4     1|  rubiny zwiewne: zza bławych szyb widnokręgu przebijające
5     2|      dumne, migocąc błyskami szyb w ołowiu. Dołem zaś, dla
6     3|   płomieni, wydawały się zza szyb ludzi statecznych nieledwie
7     4|     dalekie pomruki grzmotu, szyb rozbłyski co chwila, a i
8     4|   Pomnę... jeszczem głową do szyb okiennych wonczas nie sięgał,