Czesc

1     1|      panach większej śmiałości.~Słów jej już nie słyszał, zapatrzony
2     1| zawstydzenie przed tym wyznawcą słów Muzy niczym przykazań Pańskich.~
3     3| przycichł nagle jego głos i tok słów się odmienił.~"Ostatni już
4     3|        coś tu rzekł, acz nie do słów było mu w tej chwili: tak
5     4|     była!..." Gdy z poprzednich słów przeora wiało nań ziąbem
6     4|     zasłonił się przeor od tych słów.~"Skoroś tu do mnie nie
7     4|  niezwykle bo pokornym głosem i słów nawet nie własnym jakby
8     4|       brat w przypomnieniu tych słów najsurowszego ponoć z pustelników,