Czesc

1     1|              powitałby ich z ukłonem od proga:~"Wędrowny poeta sercom
2     3|                tymczasem jakiś głos zza proga.~Rozległ się głuchy szczęk
3     3|                oliwnej, wyświetla się u proga przeogromna zbroica - wielkoluda
4     3|         zawartej przyłbicy onej zbroi u proga.~Nie przywykli waganty do
5     3|                tymczasem ruszył było od proga z pochrzęstem zbroi i jakby
6     3|                 wolnością pochlebili od proga, reszcie pętle desperacji
7     4|                 nie ruszał się wcale od proga.~Opadło ramię, a wraz z
8     4| przyprowadzonego tu z ulicy, powiada od proga:~"Zdumiewają zawsze grodzian