Czesc

1     1|    grał i krosienkowych rojeń moce, rzuconego w te cisze tonu
2     1|     siły jego nad wielkoludów moce, bowiem zbył z własnego
3     3| pragnie. I jakież to użyźnień moce? jakie soki? jakie skrzepienie
4     3|  jednak, że nad dzisiejsze to moce człecze dźwiganie zbroi
5     3|  pozostawią po sobie nieukoju moce jakoweś, ni to ocknienie,
6     3|       grodzie naszym: oneż to moce zbudowały i kościół sam.
7     3|     snadź nad wszystkie pokut moce.~Bo za każdym zelżeniem
8     4|       promieni niezniszczalne moce. To dziwne światło śród