Czesc

1     1| rozprawiał: święcili zwycięstwo mieszczanie zacni. Nie wytrzymały po
2     1|        świąteczny.~Zawiedli się mieszczanie zacni, bo choć radość została,
3     1|      mają dziś święto i uciechę mieszczanie zacni. Jakże lubo, jakże
4     1|        śmierć na niego czai..."~Mieszczanie ze śmiechem, ich żonki z
5     1|       goliardowa familia, rzeką mieszczanie; i prawdziwie sercem tak
6     1| nacieraniu na się dwóch gromad.~Mieszczanie jakby ogłupieli nagle, zapatrzywszy
7     2|       dusz cisze kupce i poety.~Mieszczanie tymczasem chmurzyli się
8     2|       Zamożnością ustatecznieni mieszczanie, wiadomo, nigdy niczemu