Czesc

1     1|        znalazła. Bo prawdziwie jakowaś spiekota siłom serdecznym,
2     2|    Drgnęła w nim mimo wszystko jakowaś tajona czujność i oczekiwanie.~
3     3|        ziemię zdało mu się, że jakowaś zamieć gwałtowna wstrząsnęła
4     3|     oto żuje smutnie kromczynę jakowąś bez okrasy, a i nuży się
5     4|    zapaliła się nagle czerwień jakowaś u ciemnej zasłony bluszczu
6     4|       wsparta stoi oto pochyle jakowaś postać w kamieniu o odbitej
7     4| pobliskiego krzewu uciąć gałąź jakowąś, przydatną na kij pielgrzymi.
8     4| wyrwała się wspomnień zwidem - jakowaś głowina złoto-falista w