Czesc

1     1|       Daremnie chłopstwo, onymi głosy ruszone, zajmowało po grodach
2     2|      niech ścienną na chwilę te głosy, rozlegają się pomruki czarnych
3     3|     ludzie: serdeczne, rzewliwe głosy w przerywanej wciąż gawędzie
4     3|       gdy z ciszy ulic dolatują głosy rogów na trwogę niczym psów
5     4|         już oto mnicha pierwsze głosy świtania z murów grodzkich.
6     4|      wszystkich stron miasta te głosy powszednie. Tam, w klasztorze,
7     4|    jeszcze nad duszami pierwsze głosy świtu obwołują zaprzańcom
8     4| rozdzwony - przeor, ogłuchły na głosy świata, skupiał się coraz