Czesc

1     1|        zaprzedał i przyjaciela drugiego! przedałeś, rycerzu, konia-druha
2     3|  skłóconymi takty, jeden przez drugiego odbębniać wiersze jakoweś.
3     3|             wołają jeden przez drugiego. A linochód stoi nad nią
4     3| pozierać podejrzliwie jeden na drugiego, aż cisza tego pytania zawiśnie
5     3|     Pod naszyjnicą, na piersi, drugiego byś schował; zaś na grzbiecie
6     3|  topola.~Po czym ustawił się u drugiego boku tamtego zbroiska, pawęży
7     4|         w gwałtownym sprężeniu drugiego ramienia jest jakby dusz
8     4|       wysiewanie ziaren okresu drugiego; każda zaś epoka równą być